's Morgens vroeg op zaterdag 18 september zijn mijn moeder en mijn zusje begonnen met de roadtrip richting huis. Dit was dus de eerste dag dat ik hier zat in mijn up, was ik eigenlijk al vrij snel niet meer zo alleen. Ik volg een Erasmus-uitwisselingsprogramma hier in Rome. Omdat er dit jaar circa 1500 uitwisselingsstudenten hier komen studeren, zijn er aan facebookgroepen en Whatsapp-groepsgesprekken niet te kort. Kleine sidenote; deze studenten komen niet allemaal 1 universiteit, maar zitten verspreid over heel veel universiteiten. Hiervan zijn La Sapienza, Tor Vegata en RomaTre de bekenste.

Dezelfde dag zette een Duits meisje een berichtje in de chat of wat mensen wilden aansluiten voor een drankje en jullie raden het al; daar zeg ik zeker geen nee tegen. We zouden met een groepje onbekende afspreken bij het Pantheon. Vanaf het Pantheon zijn we naar de buurt Trastevere gelopen, waar het stampvol zat. Met een groep van 7 hele dorstige studenten (waarbij ik mezelf extra benadruk) was er geen mogelijkheid om daar een plek te vinden. Uiteindelijk zijn we geëindigd bij een snackbar, waar ik na 2 uur rondlopen de heerlijke smaak van een wit wijntje kon proeven. Was dit het beste wijntje wat ik ooit gedronken heb? Zeer zeker niet, maar het was dorstlessend en daar ging het om.

Hoewel ik vrij moe was, kwam ik na een paar drankjes in de mood om een feestje te vieren. Een Pools en een Spaans meisje uit onze groep hadden me overtuigd om toch mee te gaan naar een feestje best ver buiten het centrum (in Cinecitta). Natuurlijk kan niets normaal gaan op zo'n avond, dus na lang zoeken naar een taxi en een ritje van circa 25 minuten, kwamen we rond 2 uur 's nachts aan op het feestje. Met groot enthousiasme en een halve liter bier in onze hand, liepen we naar het feest toe. Tot onze verbazing zagen we geen feest, maar een dicht hek te met een stuk of 100 andere studenten, smekend om naar binnen te mogen. Hier leek geen beginnen aan.

Plots na een kleine 10 minuten vragen wat er aan de hand is, ging het hek open. De menigte studenten renden als een stel losgeslagen kudde dieren naar binnen. En wat doe je in zo'n situatie? Je rent er gewoon kei hard achter aan. Waar andere studenten 2 uur in de rij hadden gestaan, stonden wij binnen 15 minuten op een festivalachtig terrein met een groot baantjes-zwembad in het midden. Een paar vodka lemon verder en dit leken meteen mijn vriendinnen voor de komende maanden te worden.

Waar ik met het Spaanse meisje minder contact heb, is mijn Poolse vriendin nu nog steeds een van mijn beste vriendinnen hier.

Geschreven op 27 oktober 2021